- 7 & 8 Μαΐου 2011
- Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης
Δια-πολιτισμικοί χώροι και Μετανάστευση:
Η πόλη, το κοινωνικό, οι τέχνες και η διαφορετικότητα στα μεταναστευτικά αστικά περιβάλλοντα
Η διημερίδα (7 & 8 Μαΐου 2011) διοργανώθηκε με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου, στο πλαίσιο προγράμματος για τη μετανάστευση και τη διαπολιτισμική εκπαίδευση στη Θεσσαλονίκη που υλοποίησαν από τον Οκτώβριο 2010 οι ΜΚΟ Δίκτυο Ναυαρίνο, Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Πολύδρομο και Σύλλογος Αλβανών Μεταναστών Μητέρα Τερέζα. Το πρόγραμμα αφορούσε στην ανάγκη για συμμετοχικό δημόσιο διάλογο σχετικά με τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και τη μετανάστευση στην Ελλάδα και την πόλη όπου κατοικούμε και περιλάμβανε μια σειρά συναντήσεων, εργαστηρίων και δημόσιων εκδηλώσεων. Σκοπός του προγράμματος ήταν να συμβάλει στη δημιουργία τρόπων επικοινωνίας και ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των μεταναστών και των ενώσεων τους, οργανώσεων που ασχολούνται με τη μετανάστευση, συναφών φορέων όπως σχολεία, πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, της τοπικής αυτοδιοίκησης και σχετικών κρατικών θεσμών.
Η διημερίδα είχε ως στόχο να εξετάσει τη σημασία του «διαπολιτισμικού» στις θεωρητικές και πολιτικές συζητήσεις για τη διαφορετικότητα στα αστικά περιβάλλοντα, καθώς και στις καθημερινές και πολιτισμικές πρακτικές, με ιδιαίτερη αναφορά στους μετανάστες. Προσπαθούσε να προσδιορίσει το βαθμό στον οποίο οι επίσημες και ανεπίσημες μορφές εκπαίδευσης και η παραγωγή γνώσης δημιουργούν και ενισχύουν τις έμφυλες και εθνοκεντρικές αναπαραστάσεις και τα στερεότυπα. Για να το πράξει αυτό συνέδεε την αστικότητα (πόλεις), την κοινωνική οργάνωση και τις καλλιτεχνικές δημιουργίες με τις συνθέσεις, τις αναπαραστάσεις και τις συναντήσεις της διαφορετικότητας. Ιδιαίτερη σημασία θα είχε επίσης μια συζήτηση σχετικά με το φύλο, τη διεθνικότητα και τα κοινωνικά δίκτυα, καθώς και την καθημερινή ζωή στις πόλεις και τις κοινότητες. Πρωτοβουλίες για τη δημιουργία πολιτιστικών πλατφoρμών με έμφαση στις διαφορικές χρήσεις και σημασίες του «δημόσιου» χώρου θα πρέπει επίσης να διερευνηθούν. Τελικά το ερώτημα που τίθεται είναι αν υπάρχει ένας μόνο κυρίαρχος πολιτισμός ή πολλοί, ποιος τον οικοιοποιείται και υπό ποιες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
