Γιατί το ΝΑΤΟ δεν επεμβαίνει πιο δυναμικά στη Μεσόγειο, όπως στη Λιβύη το 2011; Ευθύνεται η Αμερική για το κενό που δημιουργείται στην περιοχή και ποιος επωφελείται από αυτό; Πώς ετοιμάζεται το ΝΑΤΟ για το 2030;

Αυτά είναι μερικά από τα θέματα συζητάμε με την Ινώ Αφεντούλη, στέλεχος της Διεύθυνσης Δημόσιας Διπλωματίας του ΝΑΤΟ, στη συνέντευξη που μας παραχώρησε πριν λίγες μέρες.

Τον τελευταίο καιρό υπάρχουν σημαντικές εξελίξεις στα νότια σύνορα της Ατλαντικής Συμμαχίας. Για παράδειγμα, στη Λιβύη, με την Αμερική του Τραμπ να έχει υιοθετήσει σχετικά ουδέτερο ρόλο, η Ατλαντική Συμμαχία και η Ε.Ε. διατηρούν ήπια στάση και η Ρωσία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το κενό. Το ίδιο προσπαθεί και η Τουρκία που είναι μέλος της Συμμαχίας, σε αντίθεση πολλές φορές με τα συμφέροντα άλλων μελών του ΝΑΤΟ, όπως είναι η Γαλλία και η Ελλάδα.

Σύμφωνα με την κυρία Αφεντούλη, το ΝΑΤΟ είναι ο μόνος οργανισμός που έχει την πολιτική και αμυντική δύναμη να αντιμετωπίσει την αστάθεια στην περιοχή. Στο ερώτημα γιατί δεν έχει πιο δραστήριο ρόλο η απάντηση είναι ότι υπάρχει κόπωση από προηγούμενες επεμβάσεις. Δεν υπάρχει διάθεση εμπλοκής σε πολέμους που δεν αφορούν την καρδιά των ευρω-ατλαντικών συμφερόντων.

Ωστόσο το ΝΑΤΟ κοιτάει μπροστά και ετοιμάζεται για τα επόμενα 10 χρόνια – το ΝΑΤΟ 2030. Όσον αφορά τη σχέση του με την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι στενή και διευρύνεται συνέχεια. Το να προχωρήσει η Ε.Ε. σε μία κούρσα εξοπλισμών δεν είναι ρεαλιστικό. Η ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική μπορεί να λειτουργήσει σε συνεργασία και συμπληρωματικά με το ΝΑΤΟ και όχι σε αντιπαλότητα.

Η συνέντευξη εντάσσεται στο νέο κύκλο εκπομπών που ξεκίνησε το OnAlert με γενικό πλαίσιο «Ελλάδα: Εθνική και Διεθνής Ασφάλεια» με πρωτοβουλία του Προγράμματος «Η Ελλάδα στην Ατλαντική Συμμαχία: η προστιθέμενη αξία».

Την επιμέλεια και τον συντονισμό κάνει η Μαριλίζα Αναστασοπούλου.